De hulp die ik bied is met name systeem gericht. Dat wil zeggen dat ik niet alleen kijk naar het kind met de diagnose, maar naar het hele gezinssysteem.
De (praktische) hulp vindt vaak plaats in de thuissituatie of tijdens het ondernemen van een activiteit, op die momenten waarop de hulp het hardst nodig is. Het kan dus zijn dat ik gesprekken plan onder schooltijd van de kinderen maar ik kan ook aanwezig zijn wanneer u met de kinderen eet, ze uit school haalt, naar bed brengt, met elkaar een spelletje doet.
De gesprekken vinden over het algemeen overdag plaats, maar het kan ook zijn dat uw kind naar de middelbare school gaat, werk heeft of uw partner ook graag bij het gesprek aanwezig wil zijn. In dat geval is het mogelijk om gesprekken ’s avonds te plannen.
De hulp die ik bied is afhankelijk van wat een gezin nodig heeft en kan daardoor erg verschillend zijn.
Ik vind het belangrijk om samen met de ouders en het kind te zoeken naar een vorm van hulp die het beste bij het gezin past en aansluit bij wat het gezin nodig heeft (zorg op maat).
Wanneer er in een gezin sprake is van één of meerder gezinsleden met een diagnose, dan heeft dit ook altijd veel impact op de andere gezinsleden. Ik kom regelmatig in gezinnen waarbij de ouders door alle zorgen die zij hebben zwaar overbelast zijn geraakt. Ik ga dan samen met de ouders op zoek naar mogelijkheden om het gezin te ontlasten. Vaak helpt het ouders wanneer zij tijdens de gesprekken met mij hun verhaal kwijt kunnen en concrete handvatten krijgen aangereikt. Maar soms is het ook goed om op zoek te gaan naar een geschikt logeerhuis of zorgboerderij voor het kind waardoor de rest van het gezin even op adem kan komen. Ouders hebben op die manier dan ook meer ruimte om aandacht te besteden aan de andere kinderen van het gezin.
Vaak vraagt een kind met een diagnose om extra zorg en aandacht. Soms zijn de zorgen voor dit kind zo groot dat er maar weinig tijd en energie over lijkt te blijven voor de andere kinderen van het gezin. Ouders zijn zich daar niet altijd bewust van of zien geen mogelijkheden (meer) om de aandacht te verdelen.
In (individuele) gesprekken met de andere kinderen probeer ik zicht te krijgen op de impact die dit op hen heeft en probeer ik helder te krijgen wat zij nodig hebben. In overleg met de kinderen ga ik hierover met de ouders in gesprek.